Ka ndërruar jetë në moshën 81-vjeçare, poeti dhe autori i një sërë këngëve, Jorgo Papingji. Burime për mediat bëjnë me dije se Papingji ka ndërruar jetë në spital.
Ai ka lindur në Vlorë më 10 qershor të vitit 1942 dhe është autor e poet shqiptar, i njohur për këngët e tij të shumta.
Ai është një nga emrat më përfaqësues të muzikës shqiptare, qoftë popullore, të përpunuar apo asaj të lehtë, ku me anë të teksteve të shumta, të shtrira në kohë prej dyzet e ca vitesh në të gjitha Festivalet e RTSH-së dhe në audicionet e tjera muzikore për të rritur e fëmijë, ka krijuar një profil krejt të veçantë poetik e artistik.
Artisti ka shkruar 5 këngë fituese në “Festivali i Këngës”, njëri prej të cilave ka marrë pjesë edhe në Festivalin Evropian i Këngës në vitin 2014.
Jorgo Papingji mban titullin “Mjeshtri i Madh”. Ai ka shkruar mbi 4000 këngë.
Kush është Jorgo Papingji?
Jorgo Papingji është një nga emrat më përfaqësues të muzikës shqiptare, qoftë popullore, të përpunuar apo asaj të lehtë, ku me anë të teksteve të shumta, të shtrira në kohë prej dyzet e ca vitesh në të gjitha Festivalet e RTSH-së dhe në audicionet e tjera muzikore për të rritur e fëmijë, ka krijuar një profil krejt të veçantë poetik e artistik.
Tekstet e tij të kompozuara nga kompozitorë të shquar dhe kënduara nga këngëtarë e këngëtare sharmante janë bërë hite, sidomos disa këngë të mirënjohura festivalesh dhe ciklet e këngëve për fëmijë, ku stilizohen në mënyrë poetike lojërat e shumënjohura fëmijërore.
Që në moshë të njomë, aty nga mbarimi i klasës së katërt fillore, Jorgo Papingji nisi të merret me poezi dhe shkrime, duke kontribuar dhe në dy gazetat e shkollës, njëra humoristike dhe tjetra serioze, me krijimtarinë e tij, sidomos në lëmin e poezisë, ku emri i tij ishte ndër emrat kryesorë.
Për herë të parë botoi në gazetën “Zëri i rinisë”, një cikël me poezi dhe që nga ajo kohë ai dhe poezia kanë qenë miq të ngushtë e të pandarë, veçse destinacioni i këtyre poezive nuk kanë qenë më kolanat e gazetave dhe librat, siç ka ndodhur me pjesën dërmuese të poetëve, por studiot e radiove dhe ato televizive, ku poezitë e tij janë kthyer në tekste të mrekullueshme këngësh dhe janë shpërndarë si zogj ogurbardhë në të katër anët e vendit.
Bashkëpunimi i parë i Jorgos si autor teksti ka qenë me kompozitorin e shquar Aleksandër Lala në këngën që bëri aq shumë bujë në atë kohë “A ta fshij apo ta gris”; ishte një këngë për fëmijë, që aso kohe ngjalli shumë reagime pozitive dhe emocione estetike. Me kompozitorin Lala, Papingji do të ketë një bashkëpunim të gjatë e të frytshëm, falë shijeve të përbashkëta artistike, për të përcjellë këngë me një fluks të gjerë mesazhesh dhe ngarkesash emocionale.
Teksti i parë i paraqitur nga Papingji është në Festivalin XIII të Këngës në RTSH, përsëri në bashkëpunim me kompozitorin Aleksandër Lala, fill pas Festivalit XI, kur mbi artin dhe këngën shqiptare ra shpata e Demokleut dhe disa kompozitorë e këngëtarë të mirënjohur dhe me reputacion në skenë e në jetë iu nënshtruan sprovave të kalvarit.
Megjithatë, ajo këngë ndërtohej dhe strukturohej mbi një tekst poetik dashurie, nuk kishte asnjë gjurmë të tambureve të kohës dhe ishte e çliruar nga klishetë propagandistike dhe agjitative. Kënga titullohej “Kur jemi bashkë të dy” dhe ishte një hit dashuror, kënduar me një vokacion të pasur dhe ndjeshmëri të lartë nga dy këngëtarët brilant, Liljana Kondakçi dhe Luan Zhegu.
Në këtë festival, kënga e ndërtuar mbi tekstin e tij mori Çmim të Tretë, çfarë qe një inkurajim i madh për poetin në rrugën e nisur. Që nga ajo ditë dhe gjer më sot, kur po përgatitet Festivali i Dyzetë i këngës në RTSH, Papingji nuk është shkëputur nga debutimi në këto festivale, ku ka fituar shtatëmbëdhjetë çmime, katër çmime të para dhe të tjerat të dyta e të treta.
Me të drejtë, Agim Doçi, një tjetër autor tekstesh i suksesshëm, duke iu referuar aktit poetik të Papingjit, ka thënë në një studio televizive, se Jorgo Papingji me freskinë dhe gjallërinë e motiveve “e zhbunkerizoi këngën shqiptare”.
Mbi katër mijë tekste këngësh kanë qarkulluar që atëherë e deri tani me autor Jorgo Papingjin, duke bërë që emri i tij të jetë një emër i dashur për njerëzit, të cilët janë aq të lidhur me këngën dhe poezinë që e bashkëshoqëron, duke e identifikuar autorin e këtyre teksteve me mesazhet e ngrohta e të çiltra që burojnë nga thellësia e zemrës poetike, me një lirizëm të gjallë e spontan.
Në debutimin e tij në Festivalet e Këngës për Fëmijë Papingji ka marrë pjesë me 512 tekste dhe është vlerësuar nga juritë artistike të kohës me njëzet e gjashtë çmime.
Kontributi i Papingjit është po kaq i madh me debutimin poetik me tekste të këngës popullore, e cila është mbretëresha e muzikës dhe tregon shkallën e vetëdijes estetike dhe etnopsikike të një kombi. Më shumë tekste të Papingjit i përkasin këngës popullore të Shqipërisë së mesme, por gjithë Shqipëria administrative, gjithë bota shqiptare, Kosova, Çamëria etj., janë pjesë e angazhimit të tij artistik, për të na dhënë tekste perla, që kanë pasur dhe vazhdojnë të kenë një afinitet të jashtëzakonshëm me artdashësit e këngës popullore shqiptare.
Tekstet e tij për këngëtarët ikona të muzikës popullore shqiptare si Hafsa Zyberi, Bik Ndoja, Luçie Miloti etj janë pika reference për shpirtin e muzës së gjallë e të pashtershme të folkut, i cili është vetë shpirti i identitetit gjenetik e psikoentik të një kombi.
Tekstet e këngëve për dibranët që u vendosën në Tiranë, për skrapalinjtë, për pleqtë e Kavajës etj, janë vetëm disa nga ato dhjetëra e qindra tekste, që kanë pasur dhe vazhdojnë të kenë një audiencë të gjerë ndër dashamirët dhe adhuruesit e këngës popullore.
Jorgo Papingji ka mbaruar studimet e larta për shkenca ekzakte (matematikë-fizikë) dhe ka qenë një mësues i pasionuar dhe drejtor në disa shkolla në Tiranë e gjetkë, por kënga e rrëmbeu në krahët e saj të lehtë dhe e shpuri drejt një ëndrre të guximshme.
Ritmet e muzikës e morën me vete, duke bërë që ajo që ai e konsideronte si “punë të dytë”, marrja me tekste këngësh, të bëhej e para dhe të përcaktonte vetë individualitetin e tij si njeri, si poet dhe si artist, me një audicion të gjerë pikëtakimesh emocionale në kohë-hapësirën estetike të botës shqiptare.
