Shkalla e papunësisë dhe hendekut të vendeve të punës janë ulur nën nivelet para pandemisë, sipas një raporti të ri nga Organizata Ndërkombëtare e Punës (ILO). Shkalla e hendekut të vendeve të punës i referohet numrit të njerëzve pa punë që kërkojnë në mënyrë aktive punësim. Sipas raportit të ILO-s, të titulluar Trendet e Punësimit Botëror dhe të Perspektivës Sociale: 2024 (Tendencat WESO), papunësia globale u ul nga 5.3% në 5.1% në 2023.
Shifrat vijnë pasi zyra statistikore e BE publikoi dje rezultate të ngjashme për eurozonën. Atje, shkalla e papunësisë ra në 6.4% në nëntor 2023, nga 6.5% një muaj më parë dhe 6.7% një vit më parë. Megjithatë, studimi i ILO-s parashikon që rreth dy milionë individë të tjerë do të kërkojnë punë këtë vit, duke rritur potencialisht shkallën e papunësisë globale nga 5.1% në 2023 në 5.2%.
Raporti thekson se standardet e jetesës mund të mos përmirësohen për shkak të inflacionit dhe të ardhurave të reduktuara në shumicën e vendeve të G20, ku përmirësimet në cilësinë e jetës nuk pritet të ndodhin me shpejtësi. Houngbo theksoi gjithashtu se “zhbalancimet” nuk janë vetëm një aspekt i përkohshëm i rimëkëmbjes pandemike, por më tepër “strukturor”.
ILO vuri re dallime të dukshme midis vendeve me të ardhura të larta dhe atyre me të ardhura të ulëta. Vitin e kaluar, vendet me të ardhura të larta kishin një përqindje të hendekut të punës prej 8.2%, shumë më e ulët se 20.5% në vendet me të ardhura të ulëta. Papunësia qëndroi në 4.5% në vendet me të ardhura të larta, ndërsa ishte 5.7% në vendet me të ardhura të ulëta.
Varfëria e punës gjithashtu pritet të vazhdojë. Punëdhënësit që përballen me varfëri ekstreme (<1,97 € për person në ditë në terma të barazisë së fuqisë blerëse [PPP]) u rritën me rreth një milion në vitin 2023. Numri që përballet me varfëri të moderuar (<3,34 € në ditë për person në terma PPP) u rrit me 8,4 milion në të njëjtin vit.
Pabarazia në të ardhura është zgjeruar gjithashtu, paralajmëron raporti WESO Trends, duke vënë në dukje se erozioni i të ardhurave reale të disponueshme “parashikon keq për kërkesën agregate dhe një rimëkëmbje më të qëndrueshme ekonomike”. Normat e punës informale pritet të mbeten të njëjta, duke zënë rreth 58% të fuqisë punëtore globale në vitin 2024.
Pas pandemisë, përfshirja e grave në fuqinë punëtore është përmirësuar shpejt, megjithatë një hendek i dukshëm gjinor vazhdon, veçanërisht në vendet në zhvillim. Sfida mbeten edhe me papunësinë e të rinjve. Numri i grave të reja në grupin NEET (Jo në Punësim, Arsim apo Trajnim) mbetet i lartë, gjë që paraqet pengesa për mundësitë e tyre të punës në të ardhmen.
Raporti zbuloi gjithashtu se njerëzit që i bashkohen tregut të punës pas pandemisë punojnë më pak orë se më parë dhe ka pasur një rritje të konsiderueshme të ditëve të sëmundjes. Pas një rritjeje të shkurtër pas pandemisë, produktiviteti është rikthyer në nivelet e ulëta të dekadës së kaluar. Një nga arsyet për këtë është alokimi i konsiderueshëm i investimeve në sektorë më pak produktivë si shërbimet dhe ndërtimi, sipas studimit.
Mungesa e aftësive dhe kontrolli i ushtruar nga monopolet kryesore dixhitale janë një tjetër pengesë në adoptimin e teknologjisë, veçanërisht në vendet në zhvillim dhe industritë e dominuara nga firmat më pak produktive.
/ SCAN
