Sekretari i Shtetit i Vatikanit po kërkon të zbusë zemërimin për sulmin e fundit diplomatik të Papa Françeskut, duke këmbëngulur në intervistat për media se kushti kryesor për negociatat për t’i dhënë fund luftës në Ukrainë është fundi i agresionit të Rusisë dhe se çdo paqe duhet të jetë “vetëm paqe ”.
Kardinali Pietro Parolin, kryediplomati i Vatikanit, bëri xhiron e mediave mike italiane në të njëjtën ditë që Kievi thirri ambasadorin e Selisë së Shenjtë për t’u ankuar për komentet e Françeskut se Ukraina duhet të kishte “guximin e flamurit të bardhë” për të negociuar përfundimin e luftës. .
Vërejtjet e Françeskut drejtuar transmetuesit zviceran RSI, të regjistruara në fillim të shkurtit, por të transmetuara vetëm të shtunën, shkaktuan kritika të menjëhershme nga Ukraina dhe aleatët e saj, edhe pasi zyra e shtypit e Vatikanit u përpoq të ridrejtonte vëmendjen te vërejtjet e tjera të Françeskut në intervistë se “negocimi nuk është kurrë një dorëzim.”
Zhurma e vuri edhe një herë trupin diplomatik të Vatikanit në pozitën që duhet të zbusë mënyrën joformale të të folurit të Françeskut, duke siguruar një pozicion më të artikuluar në përputhje me traditën e Selisë së Shenjtë për neutralitetin e kalibruar diplomatic, shkruan Associated Press, transmeton Klankosova.tv.
Në një intervistë për Corriere della Sera të botuar të martën, Parolin vuri në dukje se Françesku në një fjalim tjetër muajin e kaluar kishte bërë thirrje për një zgjidhje diplomatike në Ukrainë dhe kërkimin e një paqeje të drejtë dhe të qëndrueshme.
“Në këtë kuptim, është e qartë se krijimi i kushteve të tilla nuk është vetëm për njërën palë, por për të dyja palët, dhe kushti i parë do të ishte ai që t’i jepet fund agresionit,” tha Parolin në komentet që u raportuan gjithashtu nga portali i brendshëm i Vatikanit Vatican Neës.
Parolin vuri në dukje se komentet e “flamurit të bardhë” të Françeskut ishin në përgjigje të një pyetjeje që përdorte termin dhe se papa më pas këmbënguli se “negocimi nuk është kurrë një dorëzim”.
Kardinali bëri komente të ngjashme për RAI-n shtetëror të Italisë, duke thënë: “Paqja në Ukrainë do të duhet të jetë një paqe e drejtë. Do të thotë njohja e të drejtave dhe detyrimeve reciproke, mbi të gjitha, duke pasur parasysh dinjitetin e njerëzve”.
Nuk është hera e parë që mënyra e të folurit ndonjëherë e pasaktë e Françeskut, e cila shpesh vlerësohet në kontekste të tjera për shkak të thjeshtësisë së saj, ka krijuar një kokëdhembje diplomatike për Selinë e Shenjtë dhe ka zemëruar njërën ose tjetrën palë në luftë.
Ai ka shprehur vazhdimisht solidaritetin me popullin “martir” ukrainas, por refuzoi të thërriste Rusinë ose Presidentin Vladimir Putin me emër. Ai me sa duket ka shprehur mirëkuptimin për pushtimin e urdhëruar nga Putin duke thënë se NATO-ja “po lehte në derën e Rusisë” duke u zgjeruar në lindje, por më pas fitoi një protestë zyrtare nga Moska kur fajësoi për shumicën e mizorisë çeçenët dhe pakicat e tjera.
Në shtator, Françesku u shoqërua përsëri me pakënaqësinë e ukrainasve, duke përfshirë peshkopët e saj katolikë grekë, kur ai lavdëroi të kaluarën perandorake të Rusisë gjatë një takimi me të rinjtë rusë. Pasi ukrainasit shprehën ndjenjën e tyre të tradhtisë, Françesku më vonë pranoi se fjalët e tij ishin “ndoshta jo të lumtura” dhe se ai në asnjë mënyrë nuk kishte për qëllim të justifikonte pushtimin e Rusisë.
