Ramazani, muaji i shenjtë për besimtarët myslimanë, është një kohë e veçantë e dedikuar për agjërim, reflektim dhe përmirësim shpirtëror. Gjatë këtij muaji, të rriturit myslimanë që janë në gjendje të mirë shëndetësore përmbahen nga ushqimi, pijet dhe aktivitetet seksuale nga agimi deri në perëndimin e diellit, duke ndjekur udhëzimet e Kuranit.
Iftari, vakti që shënon thyerjen e agjërimit pas perëndimit të diellit, zakonisht fillon me një hurmë ose një gotë ujë, pasuar nga një darkë. Një nga ëmbëlsirat tradicionale të iftarit është güllaç, një delikatesë e pasur me qumësht, arra, kokrra shege dhe ujë trëndafili, e cila ka origjinën nga Anadoli dhe daton që nga shekulli i 11-të.
Güllaç, e konsideruar si paraardhësi i strudelit, reflekton një histori të pasur kulturore dhe gastronomike që lidhet me Mesopotaminë e lashtë, ku petat me mbushje ishin një pjesë e zakonshme e kuzhinës. Kjo traditë e ëmbëlsirave me shtresa u përhap në të gjithë Mesdheun lindor, duke u rafinuar me kalimin e kohës dhe duke përfshirë përbërës të ndryshëm si melasa dhe fruta të thata.
Në mbarë botën myslimane, traditat e Ramazanit variojnë, me secilin vend që sjell nuancat e veta në tryezën e iftarit. Nga kuskusi i pasuruar me rrush të thatë në Afrikën e Veriut te ëmbëlsirat e mbushura me kokos dhe lajthi në Lindjen e Mesme, secili komb kontribuon në pasurinë e kësaj periudhe të shenjtë.
