Ne të tre u ngjitëm në vrimë. Pasi u përkula për ta zgjidhur Pançen, Palçoi qëlloi menjëherë një plumb në kokën e Pançe Zhezovskit. Mbeta pa fjalë, u hodha nga vendi dhe dola jashtë… Unë qëndrova aty në një gjendje kolapsi.
Deri sa ta merja veten, kam dridhur nga gjithçka që pashë. Ndërkohë pashë Boren që dilte ngadalë nga vendi dhe me një sy si Palço po mbulonte Pançe Zhezovskin me një pëlhurë gome në vrimë. Qëndrova ashtu, pastaj ai erdhi tek unë dhe e pyeta, pse kjo, a nuk duhet të ishte më ndryshe? Më tha se kështu është më pastër, nuk ka asgjë për t’u shqetësuar. I thashë që nuk doja të vazhdoja kështu sepse nuk e kisha menduar kurrë diçka të tillë. Më shtyu me dorë dhe më tha: “Mos e prishim miqësinë, ke një familje të bukur”.
Pallço planifikonte më pas të rrëmbejë një vajzë të një biznesmeni të pensionuar për ta shantazhuar.
– Kë kishe në plan të rrëmbeje? – pyeti avokati.
– Një muaj më parë Palevski fliste për disa njerëz, më kujtohet një. Njëra ishte vajza e Strashos, ish-drejtorit të Granitit. Pas kësaj, ai vendosi për një grua, 38-40 vjeç, vajza e një prej kompanive farmaceutike. Gjatë gjithë kohës, para rrëmbimit, rreth dhjetë ditë më parë, ai e ndiqte dhe kështu na tha, të shihnim zakonet e saj, kur ajo dilte, ku punonte. Ai dyshohet se e ka fotografuar me telefonin e tij. Na tregoi foton, aty ishte një grua 40-vjeçare. Nuk e di nëse e ka bërë fotoshop-in – tha Manev.
Më pas ai u pyet si u rrëmbye Vanja.
Në orën 7.20 isha poshtë shkallëve, Bore po priste me shirit në krah dhe kur personi zbriti, Bore e kapi me njërën dorë dhe me tjetrën i ngjiti gojën. E tërhoqëm nën shkallë, në errësirë. Ajo doli nga ashensori, duke zbritur shkallët për të dalë nga hyrja. Sipas fotove që na ka dhënë për të parë në telefon, personi ka qenë identik. E lidhëm, e futëm në një thes gjumi, të cilin e kishim marrë më parë nga zyra. Vlatkos i thanë të sillte makinën në hyrje dhe të hapte bagazhin që ta fusnim në gepek, ka thënë Manev.
Gjatë kësaj dëshmie, babai i Vanjës, Aleksandar, filloi të qajë me të madhe, pas së cilës ai u nxor nga salla e gjyqit dhe gjykimi u ndërpre. Pas një pauze një orëshe, gjykimi vazhdoi sërish.
Manev më pas tregoi se gabimisht në vend të gruas kishin rrëmbyer fëmijë.
“Arritëm në vendin e quajtur Orizovi dupki”. Kur hapëm bagazhin, Palço e pyeti se kush ishte, si quhej dhe kush ishin nëna dhe babai i saj. Kur ajo i tha, ai na tha ta nxjerrim jashtë. Për të bërë fotografi të saj dhe për t’ua dërguar prindërve të saj. Kur hapëm zinxhirin e çantës së gjumit dhe hoqëm shiritin, pamë se ishte një fëmijë, jo një grua. Ne i thamë që unë dhe Bore duhet ta lironim, se ishim nën maska, se nuk na pa njeri. Palço filloi të bërtiste përsëri që të ndaloja, sepse nuk kuptoja asgjë, gjithçka ishte në rregull dhe e qartë. “Ai na tha se shuma e shpërblimit do të ishte më e vogël se shuma fillestare”, po i përgjigjej ai pyetjeve të avokatit të tij mbrojtës.
Më pas vazhdoi:
“Teksa shikoja, Palço iu afrua fëmijës me një jastëk në dorë. Ai u afrua më shumë, qëlloi një plumb në drejtim të fëmijës. Ai shkoi te makina, nxori një gërmues të ri, lopatë dhe hashov. Na i hodhi, na urdhëroi të hapnim një gropë. E gërmuam atë tokë të ngrirë, unë dhe Vlatko e ulëm në gropë. Palevski e mbajti kokën, e nxori thesin dhe e hodhi në makinën e Pançes. “Unë qava dhe e varrosa”, tha Velibor Manev në dëshminë e tij të vështirë. /tvklan.mk/
